Mimo iż od zakończenia II wojny światowej minęło kilkadziesiąt lat, konflikt jest wciąż żywy w społecznej świadomości, wywołując burzliwe dyskusje historyków. Przeszłość coraz częściej pojawia się w debacie publicznej, będąc polem do zażartych sporów politycznych i ideologicznych. Historia jest wykorzystywana w dyskursie opartym na uprzedzeniach i stereotypach. Wszystko to sprawia, iż długofalowe skutki konfliktu są odczuwalne do dzisiaj.

Pamięć o ofiarach, wydarzeniach i bolesnych doświadczeniach ludzkości powinna trwać. Należy utrwalać bezcenne zapisy relacji sprzed lat, zwłaszcza w obliczu szybko upływającego czasu i wciąż kurczącej się grupy ludzi, którzy mogą podzielić się wspomnieniami z czasów II wojny światowej. W debacie na temat przeszłości powinniśmy o tym pamiętać, jak również wykazać się daleko idącą empatią i zrozumieniem dla perspektywy innych narodów. Pamięć o przeszłości jest czymś unikatowym w skali społeczności, często odrębnym od obiektywizmu, zwłaszcza tam, gdzie fakty zastępowane są przez interpretacje. Warto mieć to na uwadze, by nie dać się złapać w pułapkę bezkrytycznego myślenia.