Będziemy znowu mieszkać w swoim domu, Będziemy stąpać po swych własnych schodach. Nikt o tym jeszcze nie mówi nikomu, Lecz wiatr już o tym szepcze po ogrodach. Nie patrz na smutnych tych ruin zwaliska. Nie płacz. Co prawda, łzy to rzecz niewieścia. Widzisz: żyjemy, choć śmierć byka bliska. Wyjdźmy z tych pustych ulic na przedmieścia. Mińmy bezludne tramwajów przystanki... Nędzna kobieta u bramy wyłomu Sprzedaje chude, blade obwarzanki... Będziemy znowu mieszkać w swoim domu. Wystawy puste i zamknięte sklepy. Życie się skryło chyba w antypodach. Z pudłem grzebyków stoi biedak ślepy... Będziemy stąpać po swych własnych schodach. Ty drżysz, od chłodu. Więc otul się szalem. Bez nóg, bez ramion, w brunatnej opończy Młodzi kalecy siedzą przed szpitalem. Widzisz: już pole. Tu miasto się kończy. Zwalone leżą dokoła parkany, Dziecko się bawi gruzem na chodniku, Kobieta pierze w podwórku łachmany I kogut zapiał krzykliwie w kurniku. Kot się pod murem przeciąga leniwo, Na rogu człowiek rozmawia z człowiekiem... Znowu w sklepiku zjawi się pieczywo I znów zabrzęczą rano bańki z mlekiem. Przejdą dni ciężkie klęski i rozgromu I zapomnimy o ranach i szkodach... Będziemy znowu mieszkać w swoim domu, Będziemy stąpać po swych własnych schodach. Już pierwsze wersy "Pierwszej przechadzki" zdradzają, iż utwór to marzenia podmiotu lirycznego, który w tym wypadku utożsamiać możemy z Leopoldem Staffem. Staff buduje w wierszu dwa światy - jeden złożony ze szczęścia z odzyskania wolności, drugi, na który składają się wyludnione miasta i ogólnonarodowa nędza. Zniszczenia Staff mógł obserwować na bieżąco, ponieważ w okresie okupacji pozostał w kraju i zamieszkiwał Warszawę. Później na krótko przeprowadził się do Krakowa, aby w końcu znowu osiąść w Warszawie. Przez większą część okresu twórczości zaliczany był do grona klasycystów. O wojnie pisał niewiele, a "Pierwsza przechadzka" to jeden z nielicznych utworów Staffa poświęconych tym tragicznym wydarzeniom. Poeta zmarł w 1957 roku. Jego ciało spoczęło na warszawskich Powązkach pośród licznych zasłużonych dla ojczyzny.
|