To przecież nastolatka tylko Śmieszny kołnierzyk przy sukience Jeszcze bawiła się przed chwilką Włosy spinała tak naprędce A tu przysięga, słowa wielkie I ona przy nich całkiem tycia W obliczu Boga walczyć będę Aż do ofiary swego życia Już tatuś z mamą dali przykład I czy jest wierna patrzą z nieba Śmierć czasem to powinność zwykła Więc się zachowam tak jak trzeba Jak to jest zabić nastolatkę? Blask zgasić w oczach Zamknąć usta, przerwać marzenia Co ukradkiem snuły się nawet w celi pustej Ktoś wydał wyrok i żył dalej Ktoś milczał, nie wydobył głosu Ktoś prawdy nie chce słuchać wcale Ktoś ma awersję do patosu Lecz to zdarzyło się pod słońcem Umarła pięknie jak natchniona Na krzyżu Chrystus konający Otworzył Ince swe ramiona Tekst za: Blisko Polski 28 lutego 2013 roku w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie odbył się wyjątkowy koncert poświęcony pamięci Żołnierzy Wyklętych. „Podziemna Armia Powraca” zgromadziła licznych wykonawców, którzy starali się przypomnieć o bolesnej przeszłości i uhonorować Niezłomnych walczących niegdyś z władzami komunistycznymi. Paweł Piekarczyk wykonał wówczas utwór „Jak to jest zabić nastolatkę?”. Tytułowe pytanie adresowane jest do oprawców, którzy doprowadzili do śmierci Danuty Siedzikówny znanej jako „Inka”, żołnierki Armii Krajowej, sanitariuszki 5. Wileńskiej Brygady AK. „Inka” została skazana na śmierć przez komunistyczne władze. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 roku. W 2014 roku odkryto nieznane wcześniej miejsce pochówki Siedzikówny, co przyczyniło się do upowszechnienia pamięci o jej bohaterskiej działalności i poświęceniu.
|
| Do poczytania |
|
| Patronaty |
     
|
| Recenzje |
     |