Dawid Hallmann „Skazani na śmierć”

Alojzy Wizner, Stanisław Waligóra
Józef Kołodziej pseudonim „Wichura”
Ludwik Kreis, Alojzy Talik
Władysław Guzdek, Wilhelm Heinrich
Skazani wyrokiem ludowego
Wojskowego Sądu Rejonowego
Na karę śmierci i zapomnienia
Społecznego nieistnienia
Za działalność antypaństwową
Antysowiecką i wywrotową
Za dążenie do niepodległości
Za walkę o wolność Nowej Polski.
Skazani na śmierć…

Antoni Wizner pseudonim „Brzoza”
Józef Olszar, Franciszek Broda
Jan Kwiczała, Rajmund Jankowski
Wiktor Gruszczyk, Zbigniew Kozłowski
Skazani wyrokiem ludowego
Wojskowego Sądu Rejonowego
Na karę śmierci i zapomnienia
Społecznego nieistnienia
Za obronę miejscowej ludności
Przed siepaczami radzieckiej Rosji
Za przerwane mordy i gwałty
Za negatywny stosunek do Jałty
Skazani na śmierć…


Dawid Hallmann to jaskrawy przykład na to, że o historii pisać warto, a wręcz można z niej uczynić motyw przewodni swoich rozważań. Jak sam o sobie pisze: „Przyszedłem na świat w maju Roku Pańskiego 1984, jako syn kontrrewolucji i polskiego oficera. Wiara i Duma to moje starsze siostry, a Gniew – młodszy brat”. W efekcie także jego twórczość, a nawet wykonanie kolejnych piosenek pełne są uczuć, niewiarygodnego bagażu emocji. „Skazani na śmierć” to krótka, liryczna opowieść o tzw. Żołnierzach Wyklętych, którzy zostali zamordowani z wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego. Warto podkreślić, iż pamięć o tych wydarzeniach jest niezwykle ważna ze względu na niewielką liczbę informacji poświęconych ich działalności i małe zainteresowanie opinii publicznej. Hallmann robi to w sposób brawurowy, łącząc świetne wykonanie, silny, pełen ekspresji wokal z doskonałym tekstem upamiętniającym bohaterów sprzed lat.