O tym, że wielu z walczących niegdyś za Polskę żołnierzy pozostało bezimiennych, wiemy doskonale. Kombatanci, weterani, historycy – wszyscy wspominają wysiłek zbrojny wielotysięcznej rzeszy żołnierzy przelewających krew za ukochaną ojczyznę. Wielu złożono w zbiorowych mogiłach, często bez odpowiedniego oznaczenia grobów. Zespół Forteca, by upamiętnić polskich żołnierzy, sięgnął po utwór Tadeusza Hyża napisany jeszcze w okresie II wojny światowej. Wiersz opowiadał o umierających członkach Polskiego Podziemia, którzy w przyszłości zapewne zostaną zapomniani, a ich imiona albo przejdą do legendy, albo zostaną wymazane ze zbiorowej pamięci. Forteca upamiętnia ich wysiłek, sięgając po utwór mało znany, choć piękny. Kompozycja ta to nie tylko potencjał drzemiący w doskonałym tekście, ale i świetnej muzyce i nostalgicznym wykonaniu. W efekcie słuchacze dostają utwór na bardzo wysokim poziomie wyposażony w odpowiednie przesłanie nasączone historyczną świadomością.